Maria Żebrowska (1900-1978). Urodzona we wsi Kordelówka koło Winnicy. Gimnazjum polskie ukończyła w Kijowie, w roku 1919 rozpoczęła studia na Wydziale Prawa, pod wpływem Witwickiego zmieniła je na psychologię. Od roku 1928 asystentka Stefana Baleya w Zakładzie Psychologii Wychowawczej. Doktorat 1929 pod kierunkiem W. Witwickiego. 1931 odbyła staż we Wiedniu u Charlotty Buhler. Prowadziła zajęcia na uniwersytecie z psychologii wychowawczej i rozwojowej. Uczestniczyła w pracach nad adaptacją polskiego testu inteligencji w układzie Baleya oraz adaptacją testu Bineta-Termana. Prowadziła badania dotyczące nieletnich przestępców oraz pracowała jako biegły w sądzie dla nieletnich. W czasie wojny aktywnie uczestniczyła w tajnym nauczaniu (aresztowana i wieziona), a po wojnie w pracach Referatu Żydowskiego niosącego pomoc Żydom. Organizator pierwszych w Polsce uniwersyteckich studiów psychologicznych. Autorka pierwszego w Polsce podręcznika psychologii rozwojowej dla studentów. Wieloletni naczelny redaktor Psychologii Wychowawczej. Po śmierci Baleya wieloletni kierownik Katedry Psychologii Wychowawczej na UW. Zwolenniczka materializmu dialektycznego i psychologii marksistowskiej w zastosowaniu do problematyki rozwoju człowieka.